Dr. Amire Ebu el-Fetuh, Middle East Monitor'a Türkiye'deki seçimleri ve Erdoğan'ın seçim zaferini değerlendirdi. "Mayıs ayında yapılan seçimler tüm dünyanın yakından takip ettiği, uluslararası medyayı meşgul eden ve dünyanın dört bir yanındaki insanların ABD'yi kimin yöneteceğini ve dünyanın gidişatını belirleyeceğini görmek için bekledikleri ABD seçimleri değildi. Mayıs ayında tüm dünyayı meşgul eden Türkiye seçimleri oldu. Çünkü bu seçimler sadece Türkiye'yi ilgilendirmiyor aynı zamanda bölgenin çehresini değiştirme potansiyeline sahip. Bu nedenle çoğu Batılı ülke seçimlere müdahil oldu ve seçim mücadelesinde önemli bir rol oynadı, sanki Türkiye vatandaşıymış gibi kendilerine oy hakkı tanıdı. Büyük medya kuruluşları bariz bir şekilde Türk muhalefetinin yanında yer aldılar ve profesyonelliklerini ve tarafsızlıklarını terk ederek cumhurbaşkanı adayı Kemal Kılıçdaroğlu'nun kampanya ekibinin bir parçası oldular. Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'a şiddetle ve kabaca saldırırken muhalefeti ise var güçleriyle desteklediler. Medya, Erdoğan'ı devrilmesi gereken zalim bir diktatör olarak nitelendirdi, öyle ki İngiliz The Economist dergisi, Erdoğan'ın resmini "Erdoğan Gitmeli" başlığıyla kapağına koydu ve aynı anda resmi Twitter hesabındaki resmi "Erdoğan gitmeli, oy ver" yazan bir resimle değiştirdi. BBC, Erdoğan kazanırsa Türkiye'nin geleceğinin daha İslami ve daha karanlık olacağını yazarken, Alman Der Spiegel kapağında Erdoğan'ın tahtta oturduğu ve üzerinde kırık bir hilal bulunan bir resmini yayınladı. The Washington Post , The New York Times , Financial Times , Le Figaro , The Telegraph , The Sunday Mail , CNN ve diğerleri gibi çoğu Batı gazetesi profesyonellikten uzaklaşma batağına düştü. Hemen hemen bütün Batılı kaynaklar aşırı bir nefret hali olan "Erdoğan Sendromu"na yakalanarak kapak resimlerinde ve haberlerinde Erdoğan'ı hedef aldılar. Bütün bir Batı medyası farklı ideolojilerine rağmen tek bir amaçta birleşti: Cumhurbaşkanı Erdoğan'ı devirmek. Son seçimler, 2016'da Birleşik Arap Emirlikleri tarafından düzenlenen ve finanse edilen askeri darbenin başarısız olmasının ardından Erdoğan'ı oy sandıklarıyla devirmek için son şanslarıydı. ABD Başkanı Joe Biden, seçim kampanyası sırasında Erdoğan'ı devirme ve Türk muhalefetini güçlendirme sözü verdi. Pek çok Batılı lider de bu seçimlerin Erdoğan'ın sonu olacağını kaydetti, ancak Türk halkı onları hayal kırıklığına uğrattı ve 2028'de sona erecek yeni bir cumhurbaşkanlığı dönemi için Erdoğan'ı yeniden seçti. Zalim bir diktatör olarak tanımlanan Cumhurbaşkanı Erdoğan, oy kullanmak için halkın yanında duruyor. Bu arada zalim, diktatör yöneticilerin musallat olduğu Arap ülkelerinde, her köşeden bekçilerle çevrili sandık merkezlerine girdiklerinde önlerine kırmızı halılar seriliyor. Diktatör gitmeden halkın girmesine bile izin verilmiyor! Türkiye, seçmenin yüzde 90'a yakınının katıldığı harika bir demokratik bir şölene tanık oldu. Türk seçmenler arasındaki keskin kutuplaşmaya ve oylardaki küçük farka rağmen, herhangi bir adaya yönelik herhangi bir şiddet olayı veya taraftar saldırısı olmadı. Bu, vatandaşlarına güvenlik ve emniyet sağlayan Türk hükümetinin kredisidir. Bu seçimler tarihe bir zafer olarak geçmeyi hak ediyor. Bu seçimlerin galibi Türkiye! Türk tarihi güçlü bir şekilde mevcut olduğundan, bu seçimler Türk kimliğini tanımlıyordu. Erdoğan'a oy veren Türk seçmeni, onurlu geçmişlerini, büyük medeniyetlerini ve dünyayı yöneten Osmanlı İmparatorluğu'nun ihtişamını hatırladılar. Hem siyasi hem de ekonomik düzeyde bu yirmi yıla karşı gerçekten de ilk adımlarını atan ve Erdoğan yönetiminde milletlerinin ihtişamını geri kazanmayı ve Türkiye'yi büyük bir küresel güç olarak görmeyi hayal ettiler. Bu seçmenler içgüdüsel olarak kendi ulusal tarihlerinin, kültürlerinin ve Batı'nın korktuğu İslami kimliklerinin yanında yer aldılar. Kılıçdaroğlu'na oy veren Türk seçmenler ise Osmanlı hilafetini kaldıran Kemal Atatürk'ün laik tarihiyle gurur duyuyor. Muhalefet koalisyonu, Arap mültecilere nefret dolu, ırkçı yüzünü gösteren fanatik milliyetçilere, özellikle de Kılıçdaroğlu'nun seçimleri kazanması halinde Türkiye'den atılacağına ve katil Beşar Esed rejimine geri döneceğine söz verdiği Suriyelilere karşı iddiasını kaybetti. Kader, seçimlerin ertesi gününün, Osmanlı Padişahı Fatih Sultan Mehmed'in İstanbul'u fethinin 570. yıldönümüne denk gelmesini nasip etmiş ki, Türk milleti zaferinin tatlılığını tadarken güzel geçmişinin güzel kokularını da içine çekebilsin. Arap halkının kalbi Türkiye için attı ve seçim gecesi ruhen Türk milletinin yanındaydı. Endişeleri, umutları ve Erdoğan'ın kazanması için dualarda birleştiler. Hayallerini başka bir ülkede gerçekleştiren adam, sadece kaçıp kaybettikleri hayali telafi etmek için değil, aynı zamanda ülkelerinde bir Arap Erdoğan bulacakları umuduyla. Erdoğan, yeryüzündeki tüm mazlumların hayali haline geldi. Zaferine sevindiler, onu alkışladılar ve adını söylediler. Seçim gecesi Türk halkının kaygısına ve umuduna ortak oldukları gibi, zafer gecesinde de sevincine ortak oldular. Arap halklarının sevindiği, Erdoğan'a kumpas kuran zalim rejimlerin ise onu devirmek için yüz milyarlar harcadıktan sonra üzüldüğü bir geceydi. Hiç şüphe yok ki Erdoğan 21. yüzyılın en önemli siyasi figürüdür. Batı her ne kadar bunu görmezden gelmeye ve ortadan kaldırmaya çalışsa da Erdoğan, modern çağın en önemli siyasi figürüdür."