1978 Dünya Kupası’ndaki Arjantin-Peru karşılaşmasından sonra, turnuvalarda bir daha benzer bir şikenin yaşanmayacağını düşünenlerin sayısı hayli fazlaydı. Ancak yanıldılar.

25 Haziran 1982’de Gijon’da oynanan Federal Almanya-Avusturya maçı, grubun ve hatta turnuvanın kaderini belirlemişti.

Grupta Federal Almanya, Cezayir, Şili ve Avusturya yer alıyordu. İlk maçta Federal Almanya’yı 2–1 yenerek sürpriz yapan Cezayir, sonraki maçlarda bu galibiyetin tesadüf olmadığını kanıtladı.

Son maçında Şili’yi 3–2 yenerek üst tura çıkmak için umutlanan Cezayir, Federal Almanya-Avusturya karşılaşmasının sonucunu beklemek zorundaydı.

24 Haziran’da durum şöyleydi: Avusturya; dört puan ve üç gol averajıyla lider, Cezayir; dört puan ve sıfır averajla ikinci, Federal Almanya; iki puan ve iki gol averajıyla üçüncü, Şili ise sonuncuydu.

Federal Almanya, Avusturya’yı iki veya daha farklı yenerse Cezayir ile birlikte üst tura çıkacaktı. Avusturya kazanırsa Federal Almanya turnuvaya veda edecek; Cezayir’le birlikte gruptan çıkacaktı. Beraberlik hâlinde yine aynı durum geçerliydi.

Avusturya ve Federal Almanya’yı gruptan birlikte çıkaracak tek sonuç, Almanların 1–0’lık galibiyetiydi.

İspanya gazetelerinde, maçtan evvel bu ihtimale dair yorumlar yazılmıştı, hatta El Pais’te yayımlanan bir karikatürde, maç sonu formalarını değiştiren iki takım oyuncularının sevinç gösterilerinin fonundaki skorbordda “Federal Almanya 1-Avusturya 0” sonucu görülüyordu.

Maç öncesi, Cezayirli futbolcu ve taraftarlarda gergin bir bekleyiş vardı. Karşılaşma başladığında endişenin yerini öfke aldı: Avusturya, Federal Almanya yarı sahasına gelmiyor, kendi alanında top çeviriyordu.

Onuncu dakikada Hrubesch’in golüyle Federal Almanya 1–0 öne geçti ve her iki takım da “rahatladı.” O gün sahadaki futbolculardan Peter Briegel’in de dediği gibi “Hrubesch’in attığı golden sonra sahada maç kalmadı.”

Seksen dakika boyunca kendi yarı alanında duran Federal Almanya ve Avusturya, bir üst tura çıktı. Tribünlerdeki Cezayirli taraftarlar şikeyi ima edercesine sahaya kâğıt paralar attı, Alman futbolcuları protesto etti. Stattaki İspanyollar ise “dışarı” (fuera) diye tezahürat yaptı. Basın tribünündeki televizyon yorumcuları yayını terk etti, maçı anlatan spikerler gerekli olmadıkça konuşmadı. Bu maç Dünya Kupası tarihine “Gijon Utancı” diye geçti.

1982 Dünya Kupası’nın ardından FIFA, hâlâ uygulanan kural değişikliğine giderek yönetmeliğe “Uluslararası organizasyonlarda gruplardaki son maçların hepsi aynı saatte oynanır” maddesini ekledi.

Art arda iki Dünya Kupası’nda yaşanan şikelerin sonrasında futbolseverler benzer bir şeyin tekrarlanmayacağını ve “kirli oyun”un tarihe karışacağına inanmıştı.

Ali Bulunmaz

Medium